Despedir o 2009

Ben, despois da Lugo Monumental e da Mugardos-Ares, toca rematar o ano cunha San Silvestre. Mañá á tardiña estarei en Lugo para correr na que organiza o Clube Fluvial.

Graciñas a Paco, de Egovarros de Viveiro, mestre das carreiras e, sobretodo gran compañeiro, por levarme a ritmo en Lugo e mais en Mugardos. Alí fun o pasado domingo con dous patukeiros, Guineano e MiguelD, a correr na V Carreira de Fin de Ano. Non ía tanta friaxe como en Lugo pero chegáballe. Relaxadamente nunha horiña rematei a carreira; logo ducha en auga xélida (aos últimos sempre nos pasa o mesmo); pero non hai mellor recompensa que uns pinchos de categoría. Qué bo estaba o xamón asado¡¡¡ Xa fun comido para casa.

Cea de Empresa

Ben, estou a piques de saír para o restaurante Magalí na Coruña, onde este ano toca a cea de nadal do equipo EX3. Agardemos pasalo ben en campaña da xente do choio. Hoxe non hai que desfasar que mañá teño a festa do Concurso de Debuxo de Nadal da empresa, hai que levar a nena. Ademais o domingo vou a correr a Lugo xunto cos Patukos Tim Ranin. Vou pasar máis frío ca nunca, segundo Meteo Galicia, Lugo terá da mínima -5º.

Eu son Breixo

Eu son Breixo e hoxe hai seis mesiños que lle dei unha alegría moi grande aos meus pais e maila miña irmá. Son un pouco rabudo como meu pai e un pouco trosma como miña nai. O que máis me divirte é que o papá quede comigo facendome cóxegas e poñendo caras de paspán, como se iso fixéseme rir, e non vaia adestrar para gañar carreiras, hehehehe. Teño unhas ganas tolas de botarme a andar para gañarlle ao papá. Ben, marcho e non lle digades a Xanito, meu papá, que estiven fedellando no seu ordenador, eh??

Circuito Corre con Nós

O pasado domingo fun a Lugo, ás Pistas de atletismo Gregorio Pérez Rivera (no campus universitario), a participar no Corre con Nós que este ano celebra a súa 10ª edición. Foi a primeira carreira do circuito, sobre unha distancia que non chegaba aos 5 km. Día can para correr, choiva, frío...ao final estou satisfeito co tempo que fixen, tendo en conta o pouco (ou nada) que adestro.Coincidin con Ojordo, Jotaeme e sumamos puntiños para os Pastelalrhum. E creo que vin de refilón a Yosi e Juancho. A próxima proba será o 16 de Xaneiro, Nocturna de Reis. Entre medias xa estou apuntado para o día 5 de Nadal en Lestrove (agardemos que poñan o partido do Depor versus Barça ás 8 ou 10 da noite) e inscribireime na Lugo Monumental para o 20 de Nadal...non descarto facer unha San Silvestre.

Felicidades Teleñecos¡¡¡¡

Este ano cúmprense 40 anos dende que, alá polo 1969,  Jim Henson tivese a gran idea de crear uns bonecos de trapo que entretivesen aos nenas e nenos. E o máis importante, facíanos rir e educaba ao tempo. Ai, aqueles tempos de Barrio Sésamo¡¡¡ Agora temos que aturar a gormitis, pokemos e winxes do carallo.

Polo río abaixo vai...

"Polo río abaixo vai unha troita de pé" dicía o cantar. Pois polo río Sella abaixo tiráronnos a miña dona máis eu enriba dunha canoa o pasado mes de setembro. Fomos de fin de semana cuns amigos a terras asturianas, e unha das actividades que fixemos foi o descenso do Sella. Era a primera vez que facía piragüismo, Fanny xa fixera rafting, non é o mesmo pero... algo máis de idea ca mín tiña. A verdade que tiven momentos de tirar todo "pola borda". Botamos unhas risas e algun que outro "cago na canoa do carallo".

Como podedes ver íamos moi pero moi profesionais. Xa me tarda volver para outro ano.

As miñas novas tatuaxes

Este venres pola tarde fun a Katattoomba e fixen unha nova tatuaxe. É moi especial para mín xa que levaba moito tempo esperando para facelo.  E fíxeno nas costelas...e doíume abofé. É o prezo que hai que pagar. Quero dar as grazas a Óscar, que é un artista coma a copa dun pino. Fixo un traballo magnífico, polo menos para mín.

Se algunha vez decidides facer unha tatuaxe ou poñer un pirsin, visitar a xente de Katattomba, aínda que logo vaiades a outro sitio. Paga a pena.

Noite do Samain

A noite do sábado foi a noite do Samaín, noite na que se entrelazan o mundo dos vivos e mundo dos mortos. Foi a primeira vez que "celebro" esta festa. Disfraceime incluso, de Nosferatu e a miña dona de Vampira. Íamos moi aquelados os dous, tamén levounos o noso tempo, iso hai que dicilo.

O día seguinte fun o circo, sí, ao circo dos horrores. Foron 2 horas e media dun espectáculo impresionante.

Crónica da Pedestre

1 hora e 23 minutos.Terá que ser para o próximo ano o de baixar da hora. Vai estar moi difícil...pero xa teño un ano para preparala.

Este ano había outros obxectivos,  como axudar aos meus correlegas dos Car Santiago na súa reivindicación ao concello compostelán para que manteñan aberta a Alameda pola noite e poder adestrar na Ferradura coma se fixo sempre. O pasado domingo 25 de outubro moitas e moitas levamos posto un cartel no que pediamos que permanecese aberta a Alameda, cando menos, ata as 23 horas. Eu levanteino orgulloso no derradeiro kilómetro e na miña chegada a meta. O tempo era o de menos.

Pedestre de Santiago...e xa van 13.

Este ano será a miña participación número 13 na Carreira Pedestre de Santiago. Trece aniños xa...dise pronto. O obxectivo, como cada ano, debería ser baixar da hora...pero sendo realistas calquer tempo por debaixo da 1h 15' estaría ben. Agardemos que o tempo acompañe. Xa teño gañas de ver a xente de Correr en Galicia na marquesiña de Xoán XXIII. Este ano vai ser diferente dos outros; xa teño o "chip" cambiado para a pista. Sí, volvo ao atletismo en pista.
O pasado 12 de Outubro regresei as pistas facendo lonxitude e mais un 100 m.l. Dende o 1993 que non poñía os cravos. As marcas, o de menos (4,27m e 14.73 s); sensacións raras dun casi veterán rodeado de "cadetillos e "juniors".

Home pequeno, fol de veneno

Pau de punta, non quebra nunca. Son coruño e por iso rabuño. Compromiso, honra, amizade e familia. Caña, touciño e mel. Licorca e máis churrasco. Non se pode pedir máis. Galiza arteira, verdescente e máxica.